آن یار کز او خانه ی ما جای پری بود

سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

امشب باران است و رعد و برق . عجب رعد و برقی چه بارانی ، مثل دمب اسب .

چقدر باران را دوست می داشت . چقدر باران را دوست می داشتم و چقدر بیشتر باران را دوست ... می داشتیم .

از رعد و برق می تر سید و من چقدر خدا خدا می کردم که وقتی پیش من است ، پیش اویم ، پیش همیم ،

رعد و برق شود و او بترسد ... چه شیرین ...

آن وقت مثل فرشته ای کوچک به آغوش من پناه می برد و من می رفتم ،

می رفتم به آسمان ، به بهشت ،به جایی که اینجا نبود

 و من به چشم خود می دیدم که فرشته ها با لبخند به ما نگاه می کنند و غبطه می خورند به حال ما ، به هوای ما 

و به ما .

شبانه

نوشته های دیگران()

آغوش
شراب
لب
دارکوب
پای کوبی
معرفت
زندگی
نیا یش
قا نع شدن
بهشت
[عناوین آرشیوشده]