عقرب - شــبــانــه

روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]

عقرب - شــبــانــه

|| مدیریت || شناسنامه || پست الکترونیــک || RSS ||

عقرب

شبــــانه :: دوشنبه 86/4/11 ساعت 1:0 صبح

دم به کله می کوبد و

شقیقه اش دو شقه می شود

بی آن که بداند

حلقه ی آتش را

خواب دیده است ،

عقرب عاشق

حسین پناهی

نوشته های دیگران()